Bizningcha, bu savolni o’rtaga qo’yishga va aniq javob berishga hali vaqt bor. Sababini izohlashda ikki holatni e’tiborga olish joiz.
Birinchidan, ko’ndalang qo’yilgan bu so’roqqa: “Men yomonman”, deb javob qiladigan vallomatni topish mahol. Agar topilsa, bunday kishi o’z yomonligini isbotlashda qiynalishi, nafsiga zulm qilishi turgan gap.
Ikkinchidan, ushbu savolning javobidan oshiqish, to qiyomat kuni kelmaguncha bir nima deyish o’rinli emas. So’fi Olloyor hazratlari aytgandek:

“… Yana kelsa nido andin, bilinglar:
Yomonlar yaxshilardan ayrilinglar!”

Ana shu nido kelgan vaqtida yomonlar yaxshilardan o’zlari ayrilib chiqadilar. Kim yaxshi, kim yomon, o’shanda ma’lum bo’ladi. Muncha besabrmiz, ozgina kutaylik, axir…
Kim yomon/ Agar shoshib, savolga mendan javob olmoqchi bo’lsangiz, aytadigan so’zim bitta: yomon yo’q. Agar bor bo’lsa, o’sha yomon – men. Buni aqli ojizim andozasida isbotlab ham bera olaman. Bordiyu, ayrilish soatida yomonlar qatorida bo’lmasam, hozirgi aytgan so’zim xato chiqsa, buni Allohning fazli deb bilaman. Senga hamdu sanolar bo’lsin, mag’firatli Egam