Sizni uchratdim-u hayotimda
ajoyib bir o`zgarish sodir bo`lganini angladim. Mana, sizni taniganim,
aniqroq aytsam, sizni topganimga ham to`rt yil bo`libdi. Shu vaqt
ichida siz mening xayollarim-u ko`nglimni butunlay asir etdingiz.
Sevgi izhor etgan bo`lsangiz-da va bu ishqa meni osmonlarga qadar
ko`targan bo`lsa-da qizlarga xos ehtiyotkorligim bois bo`lsa kerak
“Yigitlarning sevgisi o`tkinchi bo`ladi, balki u bir kun kelib
mendan a`lorog`iga duch kelar-u keyin meni unutib yuborar” degan
o`y ko`nglimning bir chetida doim yashardi.
Bir kun shu haqda so`z ochdim. Shunda siz: “Nahotki to`rt yil
ichida seni ishontira olmagan bo`lsam. Qanchalik sevishimni anglash
shunchalik qiyinmi?” dedingiz bir oz og`ringanday. Sizni xafa
qilmoqchi emasdim. Aslida muhabbatingiz qalbimni yorituvchi nurga
o`xshaydi. Bu nur kelajak yo`llarimni ham nurafshon etib turardi.
Sizni shunchalar sevamanki, yonimda bo`lsangiz ham sizni sog`inaman.
Shunday bo`lsa-da na muhabbitm haqida, na sog`inchlarim haqida
o`zingizga oshkora ayta olamayman. Lekin shuni yaxshi bilamanki,
siz mening birinchi va yagona chin muhabbatimsiz.
Sevaman der eding balki bu yomon,
Balki rost qalbingda urgani tug`yon.
Azizim, quloq sol so`zimga ishon,
Men seni sevardim, sevaman hamon.
