Kechalar uyqusiz, kunduzlar nursiz, Bir sozsiz, izhorsiz sevganligim rost. Yuragimdan chuqur qoldirib bir iz, Faqat yonginamda bolmaysan holos. Oying bilan yashab, kun korayapman, Ertalab ishga bor … kechqurun uyga… Shu kuyi begona bolib boryapman, Muhabbat atalgan mahzun tuyguga. Yolgiz odimlayman hayot soqmogin, Otganu-ketganlar qaramaydi bir. Ketkaza olmaydi yurakning dogin Shunday ekan taqdir shu ekan taqdir